Vandaag de dag kan het je nauwelijks kwalijk genomen worden als bij het zeggen van “Wauw, nog een orgel met een clonewheel”, de toon van je stem ironie doet vermoeden, eerder dan de opwinding die er misschien een paar jaar geleden in lag. We zijn op het punt gekomen waar de opties om een B-3 en Leslie sound te krijgen waar op trots op kunnen zijn tijdens optredens allemaal heel erg goed zijn – van toegewijde keyboards tot emulatie modes in verschillende synths voor algemene doeleinden tot zelfs het orgel in GarageBand voor iOS (en dat is geen mopje). Vandaag beheersen Hammond en Nord zo ongeveer het hele hardware deel, maar toen de relatieve buitenstaander Studiologic het originele Numa Orgel voorstelde, waren we onder de indruk van de rijke sound, het realisme van de rotary en de eenvoud in de bediening. Nu de grote spelers intussen instrumenten zoals de Hammond SK reeks en de Nord Electro 4D hebben uitgebracht, kan je je afvragen wat een Numa opvolger te bieden heeft? Lees verder…
»» Klik hier voor de beste aanbiedingen en gebruikerreviews »
Overzicht
Net zoals het originele Numa Orgel gebruikt de Numa 2 uitsluitend modelleer technologie (geen samples), en is het een “puur” orgel, zonder piano, Rhodes, synthesizer of andere soort sound. De lay-out van de controls lijkt identiek als die van zijn voorganger, maar in een heel wat compacter pakket. Waar het ontwerp van het origineel zo ongeveer de standaard B-3 volgde, roepen de afgewerkte hoeken van de Numa 2 eerder het gevoel op van een professioneel road orgel op. Het bestaat voor het grootste deel uit metaal, waarbij de afwerking en de naden strak genoeg zijn om te doen denken dat het hele toestel uit één enkel blok materiaal gebouwd was. Ik maakte me in het begin zorgen om de duurzaamheid van de “drawbar garage” die uitsteekt bovenaan als een superstructuur op een container schip, maar na het van dichterbij te bekijken, bleek het net zo stevig al het andere van het toestel te zijn.
Net als het origineel biedt ook het Numa Orgel 2 drie multitimbrale delen: hogere toetsen, lagere toetsen, en baspedalen, die komen met MIDI kanalen 1, 2 en 3 respectievelijk. Je kan een controller inpluggen om dienst te doen als lagere toetsen, maar als je terzelfdertijd pedalen wil toevoegen, is er maar één MIDI input aan de achterkant, dus raad het handboek je aan een MIDI merger toestel te gebruiken. Zou het zo moeilijk zijn geweest om een tweede MIDI input toe te voegen voor de baspedalen?
Het aanvoelen van het keyboard is erg goed en snel. Ik had een eerste-generatie Numa Orgel om mee te vergelijken, om nog maar te zwijgen van een Hammond SK1 en XK-3C, en dan nog een oude Nord Electro 2. De aanslag van de Numa 2 was stiller dan elk van hen (hoewel die van de XK-3C in de buurt kwam) en bovendien het aangenaamste voor het vegen over de toetsen. We hebben het hier over subtiele verschillen, maar je kan het voelen. De toetsen voelen snelheid voor alle externe sounds die je wil controleren, en de “Dynamische Touch” knop is verrassend nuttig: Drie modes – uit, aan of afwisselend – komen respectievelijk overeen met MIDI controle over enkel interne sounds, enkel externe sounds, of beide.
Draaiknoppen, in plaats van menu items voor overdrive, reverb, key click en een benadering van tonewheel leakage is erg aangenaam – het doet me denken aan de vroege jaren 80 Korg CX-3. Het nadeel van de eenvoud van Numa is, echter, dat je buiten het kiezen van verschillende orgel modes (zie verderop), niet echt veel kan bewerken. Je kan niet aanpassen wat de trage of snelle rotary snelheden zijn, of de virtuele microfoon afstand, of de stereo spreiding, of de individuele tonewheel eigenschappen zoals op hedendaagse Hammonds, of… je snapt het wel. Dat is zeker geen dealbreaker, omdat de Numa 2 echt ongelooflijk goed klinkt zoals hij is, maar let erop dat het de tools mist voor echte vintage fans met specifieke sounds in hun hoofd om sonische archeologie mee te doen.
»» Klik hier voor de beste aanbiedingen en gebruikerreviews »
Sounds
De Numa 2 biedt meerdere orgel modellen, waaruit je kan kiezen door de Sound/Preset knop ingedrukt te houden tot die knippert, en dan op één van de reverse-colors toetsen te drukken. Drie tonewheel modellen zorgen voor B-3, A-100 en C-3 orgels. Met dezelfde drawbar instelling kan je de verschillende frequentie responses horen, die ik zou beschrijven als midden bereik bump, midden bereik scoop, en eerder vlak. Dat heeft eigenlijk meer te maken met verschillende vintages en productie uitgaves van Hammond tan met de model nummers, maar hé, maak je geen zorgen, want ze klinken allemaal geweldig. De Numa 2 lijkt erg op zijn voorganger dankzij het gevoel van ruimte, “adem.” en duidelijke bepaling van drawbar tonen, zelfs als ze samen gemengd worden. Het gekozen model kan opgeslagen worden als deel van een preset (die je ook kiest via de reverse-color toetsen, wanneer de Sound/Preset knop oplicht), dus zo kan je meteen van Gregg Rolie ruw gemalen peper overschakelen op Al Greens zacht als boter en terug. Maar de preset toetsen hebben nog steeds een eigenschap die ik ook al aanhaalde bij de eerste Numa: Als je er één selecteert, stopt dat soms vastgehouden noten af, schijnbaar willekeurig, dus de oude techniek van ze te jockeyen om de drawbar registraties te moduleren terwijl je speelt zal niet werken.
Je hebt ook een kerkorgel (“diapason” in het PDF handboek) en drie transistor combo orgels. De basis tonen zijn authentiek genoeg, maar elk orgel in de machine gebruikt de negen Hammond drawbar frequentie; anders dan bij overeenkomstige patches in een Hammond SK of Nord, is er geen exacte emulatie van de drawbar configuratie van een Vox of de stop-tabs van een Farfisa. Je zal nog steeds wel door alle Doors en Animals covers die je publiek wil horen raken, omdat het altijd al makkelijker is geweest om een echte Hammond te doen klinken als een transistor orgel dan omgekeerd: rem of omzeil de Leslie, zet de vibrato op V3, wees niet bang van de zwarte trekstaven en dan ben je er al ongeveer.
Laat ons teruggaan naar wat echt van belang is: het tonewheel en de rotary sound. Daarover valt eigenlijk niet heel veel te zeggen, want ze zijn gewoonweg fantastisch. Ik zei ooit dat de originele Numa eerder “geproduceerd” overkwam – zoals je je meent te herinneren hoe de B -3 tracks bij je favoriete deuntjes klinken – waar de Hammond SK en XK toestellen meer koperachtig en puur klinken, alsof je in dezelfde kamer zit als het ongetemde origineel. Dat is nog steeds het geval, en dat is niet iets slechts. Bovendien hoor ik beslist verbeteringen in de algemene geluid authenticiteit van de Numa 2. Hij klinkt meer open en minder gefaseerd dan het origineel. Het Drive (overdrive) gedrag lijkt ook verbeterd te zijn. Bij het origineel werd dat al gauw zoemend en bobbelen als je de draaiknop veel verder dan 12u draaide; hier klinkt het de hele tijd warm en buisachtig, met als compensatie minder echte distorsie.
»» Klik hier voor de beste aanbiedingen en gebruikerreviews »
Om de rotary simulatie nog meer eer te gunnen, het gevoel dat je luistert naar twee rotors die draaien in omgekeerde richting (zoals bij een echte Leslie) is uitgesproken, maar niet overdreven, en opnieuw hoor ik subtiele maar onmiskenbare verbeteringen ten opzichte van de originele Numa.
Wat betreft polyfonie kwam ik geen problemen tegen, zelfs toen ik een lagere-toetsen controller aankoppelde en beide toetsenreeksen hard bespeelde.
Uitvoer Features
Drie langs achter belichte knoppen wisselen de drawbars tussen hoger, lager en pedaal register. Het nadeel van elk orgel met maar één set drawbars is dat het aanpassen van één register de visuele referentie teniet doet (maar niet het sound) van de andere, waar een Hammond product dit compenseert met nummers of kleine bar grafiekjes op een LED display. Hoewel het Numa Orgel 2 geen display heeft, werd het springen tussen de delen nog steeds vrij snel als een tweede natuur ervaren.
Je kan het keyboard splitsen, en het splitspunt wijzigen, door de Split knop ingedrukt te houden en een toets in de drukken, en je kan het lagere stuk een octaaf verhogen, want erg handig is om te combineren op een aangename toonhoogte. Er is ook een Pedal-to-Lower knop, die het baspedaal stuk mapt naar de lagere helft van de splitsing (of een geMIDI’de lagere toetsenreeks). Er zijn wel een paar problemen met hoe deze features zijn ingebouwd. Eén ervan is dat er geen manier lijkt te zijn om ervoor te zorgen dat het octaaf verhogen van de lagere toetsenreeks geen effect heeft op de pedalen, het geldt altijd voor beiden. Een ander probleem is dat er geen manier is om het pedalen deel monofoon te maken, wat je toch zou willen (met lage noten voorrang) als je diezelfde zone van het keyboard gebruikt om de linkerhand akkoorden te spelen. Op goed geluk probeerde ik lang te drukken op knoppen, of erop te dubbel drukken, maar dat werkte niet. Daar tegenover staat dat de “Manual Bass” functie van de XK en SK reeks van Hammond zich op beide vlakken wel op de gewenste manier gedragen. Als je enkel het hogere gedeelte zal gebruiken over het hele keyboard, zoals vele rockers en funk band muzikanten die zoeken naar enkele-reeks orgels neigen te doen, dan is dat allemaal geen probleem. Maar aangezien dit allemaal wordt bepaald door MIDI communicatie, zou het de aantrekkelijkheid van Numa voor jazz en Gospel orgelspelers vergroten moest een toekomstige firmware update dat basgedrag kunnen verbeteren.
»» Klik hier voor de beste aanbiedingen en gebruikerreviews »
Conclusies
Het Numa Organ 2 draait echt volledig om twee dingen: de sound en de prijs. Het feit is dat aan de sound niets mankeert: Bespeel dit keyboard in een band en je zal tevreden zijn. Dat geldt ook voor de concurrenten van Hammond en Nord, hoewel alle drie een verschil in karakter hebben waarover interessante discussies kunnen worden gehouden. Wat ons bij de prijs brengt. Als je kan leven met de vreemde eigenschappen die ik vermeld heb, en je orgel geen andere patches moet hebben, klaar voor een optreden, dan krijg je al die sound voor minder dan wat je betaalt voor een orgel met maar één keyboard bij de concurrentie. En dat is het echte verhaal hier.
PROS
Warme, authentieke, gedetailleerde tonewheel sound. Ruime en absoluut overtuigende rotary speaker simulatie. Drie verschillende tonewheel modellen die timbrale afwisseling bieden. Pijp- en transistor combinatie orgels klinken goed en zijn een leuke bonus. Eén controller per functie zorgt voor een erg eenvoudige bediening.
CONS
Octaaf-hoger functie voor lagere-toetsen deel heeft ook invloed op de baspedalen terzelfdertijd. Geen manier om de bas monofoon te maken voor gebruik in het zelfde bereik als de linkerhand akkoorden. Sommige organisten zullen niet blij zijn met de perfect vlot bewegende drawbars.
Bottom Line
Geweldige tonewheel en rotary simulatie heeft net een nieuw niveau van betaalbaarheid bereikt.
»» Klik hier voor de beste aanbiedingen en gebruikerreviews »
Lees ook:
