Roland D-05 review

Roland D-05 synthesizer
9.5

€379,00

Beste deal op: bax-shop.nlbax-shop.nl
Roland D-05 review
Roland D-05 review
€379,00

Het is soms moeilijk uit te leggen waarom spelers van een bepaalde leeftijd tranen in hun ogen krijgen wanneer de D-50 wordt genoemd. Probeer jezelf in mijn schoenen te plaatsen aan het begin van 1987 om dit te begrijpen. Er waren geen betaalbare synths op basis van samples, er waren geen betaalbare synths met ingebouwde digitale effecten, er waren geen digitale audiowerkstations en dus geen plug-ins, dus als je een gepolijst geluid wilde, moest je naar een opnamestudio gaan en iemand betalen om het voor je te krijgen. De D-50 veranderde dat allemaal. Of het nu donker en dreigend was of glad of sprankelend, het genereerde een ‘geproduceerd’ geluid dat een openbaring was, en hij veroverde de wereld. Maar 30 jaar later waarderen veel spelers het unieke karakter van de D-50 niet, ook al is er niets anders dat net zo klinkt, afgezien van de D-550 of de recentere V-C1- en V-Synth XT-emulaties. Als je probeert om de kenmerkende geluiden van iets anders te verkrijgen, met inbegrip van de krachtigste en duurste van de moderne werkstations, zul je falen. Het zal dan ook niet als een verbazing komen dat het nieuwste instrument van de groeiende Boutique-serie van Roland wederom een recreatie is van de D-50. In deze Roland D-05 review zal ik deze nieuwe lineaire synthesizer uitgebreid onder de loep nemen.

 

Roland D-05 review:

De technologie

Voordat ik de D-05 ontving voor deze Roland D-05 review, wilde ik graag weten of hij als een D-50 klonk, dus zodra ik hem binnenkreeg haalde ik mijn D-50 uit de opslag, sloot beide aan op mijn mixer, balanceerde alles en realiseerde me vervolgens dat ik de fabrieksgeluiden nodig zou hebben om een eerste vergelijking te maken. Nadat ik de kaart met deze had gevonden, selecteerde ik Patch 1:1 (Fantasia) op beide en de twee synths waren niet van elkaar te onderscheiden. Digital Native Dance, Soundtrack, Glass Voices, Nightmare, OK Chorale, Intruder FX, alle kenmerkende geluiden van de D-50 werden zo perfect nagemaakt dat ik meteen kon zeggen dat de D-05 een D-50 is.

Roland D-05 synthesizer

Zoals je je zou kunnen voorstellen, was de enige manier om deze mate van authenticiteit te bereiken, door de synthmotor van de D-05 hetzelfde te maken als het origineel. Er zijn dus drie lagen in een D-05 geluid, waarvan de laagste de Partial is. Dit is een complete synthesizerstem die één van twee vormen kan aannemen. Toen het op de D-50 verscheen, was de ‘S’ (gesynthetiseerd) Partial misschien wel het eerste voorbeeld van een virtuele analoge synthesizer, hoewel de term nog ongeveer zeven jaar niet gebruikt werd. De signaalpad bestond uit een golfgenerator, een resonant tijdvariabelfilter met een speciale contourgenerator en een tijdvariabelversterker met nog speciale contourgenerator. Daarnaast was de ‘P’ (PCM) Partial een vroeg voorbeeld van een sample playback engine bestaande uit slechts een golfgenerator en een tijdvariabelversterker met een contourgenerator. Welke vorm je ook koos, extra modulatie werd vervolgens geboden door een pitch contour en drie LFO’s, wat opmerkelijke flexibiliteit in 1987 vertegenwoordigde. Het volgende niveau omhoog is de Tone, welke zeven structuren biedt die twee Partials combineren, hetzij door eenvoudig mixen of een combinatie van mixen en ring modulatie wat rare en prachtige dingen met hun uitgangen doet. Het resulterende geluid – vaak geconfigureerd als een gesamplede aanvalsfase gevolgd door een gesynthetiseerde sustainfase – gaat dan door een EQ en een chorus (modulatie-effecten) eenheid.

Ten slotte bestaan twee tonen uit een Patch, die door de interne reverb gaan voordat ze aan de buitenwereld worden gepresenteerd. Er zijn ook drie Chase-modi die de twee tonen achter elkaar spelen op verschillende manieren om zelfs nog meer ongebruikelijke effecten te creëren, en negen toetsmodi die bepaalden hoe de tonen in de patch worden verdeeld. Deze variëren van Whole (een enkele toon gespeeld met 16-stemmige polyfonie) tot Dual (de tonen zijn samengevoegd, dus de polyfonie daalt tot acht-stemmig), Split (twee aparte tonen, elk met acht tonen polyfonie), en verschillende modi die het mogelijk maken om een of beide tonen monofoon af te spelen, en op aparte MIDI-kanalen indien gewenst. Dus als je de Dual-modus gebruikt, zijn dat vier (in plaats van drie) lagen in het geluid, bestaande uit acht Partials in vier tonen, wat leidt tot twee patches die op elkaar zijn gelaagd om een geluid te creëren, maar wie telt er?

Review Roland D-05 synthesizer

Om dit te kunnen reconstrueren tijdens deze Roland D-05 review, gebruikt Roland een technologie die hun marketingafdeling Digital Circuit Behaviour heeft genoemd. Toen ik deze naam voor het eerst zag, dacht ik dat het weer zo’n typische marketingterm was – de cijfers doen immers wat je ze instrueert. De ingenieurs van het bedrijf hadden echter enkele jaren geleden ontdekt dat het namaken van de D-50 lastiger was dan ze hadden verwacht, omdat hun voorgangers in de jaren tachtig enkele opmerkelijke manieren hadden gevonden om de synthesizer te laten doen wat hij deed met zo’n beperkte verwerkingskracht. Het nabootsen van die methoden en snelkoppelingen was niet alleen een kwestie van het vinden van de oude code en het opnieuw compileren ervan voor een moderne processor en, in recente video’s, hebben ze toegegeven dat ze soms moesten veronderstellen wat er gebeurde, dit modelleren en vervolgens de resultaten verifiëren. Dus de naam is niet zo raar als ik dacht. Maar hoe ze het ook hebben bereikt, de resultaten zijn opmerkelijk, tot in de kleinste details zoals de mysterieuze generatie van de zaagtandolf van de ‘S’ Partial, en ik denk dat ze lof verdienen voor het weerstaan van de verleiding om de D-50 te ‘verbeteren’. Ze hebben zelfs de extra 28 PCM’s geëlimineerd die werden geïntroduceerd in de V-Synth XT-implementatie (die ik eerlijk gezegd fijn vond) en zijn teruggegaan naar de oorspronkelijke 100 die beschikbaar waren in de D-50 zelf.

 

Maar is er nog meer

Beste Roland D-05 ReviewToen ik mijn D-50 erbij haalde, pakte ik ook zijn PG-1000 programmer om met de D-05 te testen. Je zou kunnen denken dat dit een probleem zou zijn, omdat de D-05 maar één MIDI in heeft, en ik wilde er twee apparaten op aansluiten – mijn D-50 en de PG-1000 – met behulp van vijf-polige MIDI-kabels. Gelukkig heeft de PG-1000 een slim trucje om alle gegevens die hij op zijn MIDI in ontvangt via zijn MIDI uit te echoën, wat betekent dat hij alle door de controller gegenereerde parameterwijzigingen aan de MIDI toevoegt. Dus ik sloot de D-50 aan op de PG-1000 en de PG-1000 op de D-05 en alles werkte zoals het moest. Nou, dat is niet helemaal waar… het werkte beter. Hoewel de D-50 in realtime kan reageren op een handvol parameterwijzigingen, zijn er veel waar dat niet het geval is. Het meest duidelijke is dat het geluid niet verandert wanneer je de cutoff frequentie van het filter aanpast totdat je nieuwe noten afspeelt. De PG-1000 daarentegen lijkt op een analoog bedieningspaneel wanneer hij wordt aangesloten op de D-05, waardoor bijvoorbeeld de cutoff frequentie van bestaande noten in realtime verandert. Je kan zelfs dingen doen als de patchstructuur tijdens het spelen veranderen, wat waarschijnlijk zinloos, maar toch verbazingwekkend is. Hoe dan ook, de mogelijkheid om filter sweeps uit te voeren en andere realtime wijzigingen aan te brengen is een bonus waar veel ervaren D-50 programmeurs en spelers van zullen genieten.

Voor zover ik kan zien, zijn alle andere attributen van de D-50 – zoals de verschillende toetsenmodi en MIDI-modi – geëmuleerd in de D-05. Bovendien, in tegenstelling tot eerdere Boutique-modules zoals de JX-03, JP-08 en JU-06, biedt een enkele D-05 de volledige polyfonie van de oorspronkelijke synthesizer. Dat klinkt misschien niet erg belangrijk, maar dat is het wel. Je moest twee van elk van de eerdere modellen kopen om de polyfonie van hun inspiratie te verkrijgen en dit weerhield me ervan om er een te kopen. Toch zijn er verschillen. Gelukkig zijn het allemaal goede, want de D-05 biedt drie verbeteringen die de mogelijkheden van de synthesizer vergroten zonder dat dit invloed heeft op wat er eerder is gebeurd: een arpeggiator, een 64-staps sequencer en een uitgebreid geheugen.

Ik vind de arpeggiator van de D-05 erg fijn, omdat het een mate van animatie aan het D-50 geluid biedt dat nooit beschikbaar was op de originele synthesizer. Het is een eenvoudige implementatie – slechts één of twee octaven met omhoog, omlaag en omhoog/omlaag modi, zeven indelingsopties voor de klok en een hold-functie – maar het resultaat kan prachtig zijn. Je kan van patches wisselen terwijl de arpeggiator draait en zelfs het geluid bewerken terwijl je dit doet, wat geweldig is om de interactie tussen het geluid en het patroon dat het animeert af te stemmen. Voor zo’n eenvoudige toevoeging, heeft dit me geleid in nieuwe richtingen op een synthesizer die ik in feite al 30 jaar heb.

Roland D-05 synthesizer piano

Vervolgens is er de sequencer, welke uitbreidt op wat beschikbaar is in een aantal van de vorige Boutique producten, omdat hij polyfoon is. De gebruikelijke parameters zijn beschikbaar en kunnen op de normale manier worden gedefinieerd en opgeslagen – patroonlengte, tempo, nootwaarden, poortlengte, pauzes en verbindingen, shuffle, en welke patch wordt gebruikt wanneer de sequentie wordt afgespeeld. Maar er zijn een aantal aanvullende parameters die niet worden opgeslagen binnen de sequentie, waaronder de volgorde van de stappen (vooruit, achteruit, vooruit/achteruit, oneven en even stappen, en willekeurig), de start- en stopstappen (om een subset van de sequentie te definiëren) en of gedempte stappen worden behandeld als ruststappen of overgeslagen. Ik heb geen idee waarom deze niet zijn geïmplementeerd als parameters die opgeslagen kunnen worden. Er is waarschijnlijk een goede reden voor, maar het is toch jammer.

Na al mijn tests op de sequencer en arpeggiator afgerond te hebben tijdens deze Roland D-05 review, besloot ik dat het tijd was om wat plezier te beleven. Dus ik selecteerde een geschikte patch en creëerde een sequentie die ik leuk vond. Ik selecteerde vervolgens de arpeggio pagina, drukte op een paar toetsen en de sequencer en de arpeggiator werkten samen en werden gesynchroniseerd, wat geweldige was. Ik had toen een idee en probeerde parameters aan te passen op de PG-1000 en ja hoor. Ik kon het geluid in realtime veranderen terwijl de gecombineerde sequentie/arpeggio speelde. Dit was ver buiten wat de D-50 kon bieden. Als je de D-50 al fijn vindt, dan zal je deze synthesizer helemaal geweldig vinden.

Goedkoopste Roland D-05 Review

De laatste toevoeging is de aanwezigheid van 13 extra banks van 64 patches. Terwijl de D-50 slechts 64 herschrijfbare patchgeheugens en een kaartslot bood waarmee je nog eens 64 kon opslaan en openen, biedt de D-05 maar liefst 896 geheugens, waarvan 512 herschrijfbaar zijn. Voor mij zou dit een zegen zijn omdat ik een aanzienlijke bibliotheek van D-50-patches heb vergaard – sommige commercieel, veel zelf gemaakt – en de D-05 is compatibel met al deze, en in staat om ze van het interne geheugen van de D-50 in zijn eigen geheugen te laden. Gelukkig hoefde ik geen plaats te vinden voor mijn vier PN-D-50-0x kaarten (de extra banks die Roland programmeerde voor de originele D-50) omdat deze al in de presets zitten naast de originele fabrieksgeluiden en een nieuwe bank geschreven voor de D-05 zelf.

Vergelijk prijzen nu bij:

 

Het gebruik

Nadat ik de D-50 vele jaren had gebruikt, vond ik het eenvoudig om te navigeren en de D-05 te gebruiken. Zeker, het kleinere scherm betekent dat er twee in plaats van vijf menutitels of parameters zichtbaar zijn op een gegeven moment, maar Roland is voorzichtig geweest met het modelleren van de menu’s en de fysieke besturingen van de originele synth en na een paar minuten merkte ik nauwelijks de verschillen.

Dit gezegd hebbende, was het programmeren van de D-50 nooit intuïtief, dus ik denk dat veel gebruikers een fatsoenlijke handleiding erbij willen hebben. Helaas, zoals de norm is voor Boutique modules, werd de D-05 geleverd met slechts een groot, gevouwen vel papier wat als handleiding dient. Maar na snel op de website van Roland gezocht te hebben, kwam ik erachter dat er een 45 pagina’s tellende parameterhandleiding beschikbaar is in PDF vorm, welke het gebruik en de mogelijkheden van de D-05 uitgebreid bespreekt. Ik had deze liever in de doos gezien, zelfs als dit de prijs een paar euro duurder had gemaakt, maar ik realiseer me dat veel mensen liever een tiental euro besparen en de PDF downloaden, dus laten we verder gaan.

Tijdens het lezen van de handleidingen, merkte ik dat de D-05 zowel de originele (lage resolutie) D-50 geluidsmodus heeft als de ‘helder’ modus met hogere resolutie die op de V-C1 werd geïntroduceerd. In werkelijkheid is het verschil heel subtiel, maar hoewel ik blij ben met het originele geluid, geven sommige mensen misschien de voorkeur aan de nieuwe modus.

Alhoewel er een hoop dingen zijn waar ik me niet aan stoor, kan ik de latency van de D-05 niet negeren voor deze Roland D-05 review – de tijd tussen het indrukken van een toets of het ontvangen van een MIDI instructie en het geluid dat op de uitgang verschijnt. Ik herinner me dat dit ongeveer 20ms was bij de D-50 en op de forums is verontwaardiging dat de D-05 een vergelijkbare latency heeft, wat volgens sommige personen 15ms is. Maar 15 ms is de tijd die het geluid nodig heeft om ongeveer 4,5 meter af te leggen. Dus als je in een controlekamer van een studio speelt en de monitoren hier zo’n 4,5 meter vandaan staan, is de latency tussen het spelen van de noot en deze horen 15ms, zelfs als alles in de audioketen onmiddellijk reageert (wat overigens niet het geval is). Niemand klaagt hier echter over. Wat live spelen betreft, ben je misschien een bovenmenselijk persoon die perfect op de beat speelt, maar als je drummer 4,5 meter van je vandaan staat, zou je al 15ms te laat zijn. Merkt iemand dit op? Nee, natuurlijk niet. Als je een onverzadigbare drang hebt om het begin van elke noot in je DAW op een rij te zetten, doe dit dan natuurlijk van harte, maar beweer alstublieft niet dat het de muziek zal verpesten als je dat niet doet.

Roland D-05 functionaliteiten

Hij ziet er dus geweldig uit, voelt stevig aan en klinkt precies zoals het hoort. Ja, ik kwam tijdens deze Roland D-05 review erachter dat ik extreme patches kon maken die kleine verschillen vertoonden tussen de D-05 en de D-50, maar je zou gek moeten zijn (of een recensent, wat misschien hetzelfde is) om op deze te gaan jagen. Als je overweegt om een D-05 aan te schaffen om muziek te maken, dan kan je gerust zijn dat de sound engine in alle opzichten identiek is aan die van het origineel.

Hij biedt enorm veel vermaak en hoewel hij niet de prestatie joystick van het origineel heeft, kwam ik erachter tijdens deze Roland D-05 review dat ik de twee linten met hetzelfde effect kon gebruiken en hij reageert op aftertouch op dezelfde manier als de D-50, wat geweldig is. Uiteindelijk is er maar een kanttekening die ik wil plaatsen. Ondanks dat ik alles fijn vond aan de D-05, kan ik de bewering van Roland niet accepteren dat het een “professionele synthesizer is die ontworpen is om in elke studio, podium of muziekruimte te passen”. Op het gebied van synthese en geluid is dat waar, maar geen enkel apparaat dat een externe voeding ontleent via een micro-USB-aansluiting, die 3,5mm-aansluitingen gebruikt voor zijn audio I/O en die zijn volumeregelaar op het achterpaneel heeft, mag professioneel worden genoemd. Net als de andere Boutique modules zal de D-05 prima werken in de studio, waar een minimale belasting zal worden geplaatst op de kabels, maar ik wil een geïntegreerde voeding en 1/4-inch aansluitingen hebben voordat ik overweeg om hem op het podium te gebruiken.

 

Het achterpaneel en de aansluitingen

Aangezien het een Boutique module is, biedt het achterpaneel van de D-05 opnieuw 3,5mm-aansluitingen voor zijn stereo-audio-uitgang, hoofdtelefoonuitgang en audio-ingang. Deze ingang heeft de naam Mix, wat gepast is, omdat deze je de mogelijkheid geeft om je spelen te mixen met de weergegeven audio. Maar er is hier een potentieel probleem tijdens deze Roland D-05 review. Toen ik het reviewmodel via mijn MacBook Pro van stroom voorzag en de input presenteerde met geluid dat door dezelfde computer werd gegenereerd, kreeg ik een onaangenaam gezoem dat de installatie nutteloos maakte. Door gebruik te maken van een apart, op batterijen werkend invoerapparaat of door de D-05 op batterijen te laten werken, werd het probleem verholpen. De enige andere audio-I/O wordt geleverd door de microUSB-aansluiting, die zowel audio als MIDI in beide richtingen draagt en waaraan het toestel externe voeding ontleent. De laatste gaten zijn 5-polige DIN-aansluitingen voor MIDI in en uit. Er is geen MIDI Thru.

De D-05 is compatibel met het K25m mini-keyboard en de DK-01 docking unit en, als er niets in de audio-uitgang wordt gestoken, kan je hem afspelen via de kleine luidspreker aan de onderkant. Dit betekent dat je er onderweg mee kan spelen, hoewel de omgeving erg rustig moet zijn, aangezien het volume redelijk laag is.

 

Conclusie van deze Roland D-05 review

Wanneer de marketingafdeling van Roland beweert dat de D-50 enorm veel invloed had, overdrijven ze niet; hij maakte een einde aan de dominantie van de DX7 en luidde het tijdperk van de moderne digitale synthesizer in. Zelfs vandaag de dag biedt hij iets unieks en boeiends, dus de D-05 zou velen moeten aanspreken. Inderdaad, de D-05 kan binnenkort de meest betaalbare manier zijn om het D-50 geluid te verkrijgen in hardware, omdat de prijzen van tweedehands D-50 en D-550 modellen langzaam omhoog beginnen te klimmen. Dus, welke moet je kopen? Vintage of emulatie?

Er is geen verschil in geluid, dus de beslissing komt neer op praktische zaken. Aan de ene kant zijn er veel D-50 en D-550 modellen in omloop, ze zijn gebouwd als tanks en ze zijn voorzien van grotere schermen, robuuste aansluitingen en interne voedingen. Aan de andere kant is de D-05 klein, licht en handig, heeft alle fabrieksgeluiden en uitbreidingskaarten ingebouwd, heeft ruimte voor veel meer patches, bevat een arpeggiator en een step sequencer en reageert in realtime op parameter updates. Natuurlijk zou het leuk zijn als je al deze attributen in één apparaat zou kunnen hebben… oh ja, dat biedt de V-Synth XT, maar die is veel zeldzamer en duurder. Zonder een van die instrumenten denk ik dat ik de vintage instrumenten nog steeds op het podium zou zetten, maar ik zou niet aarzelen om de nieuwe in de studio te gebruiken.

We hopen dat deze Roland D-05 review je zal helpen om een weloverwogen keuze te maken.

Vergelijk prijzen nu bij:

9.5 Totale Score
Superieure synth

Hij biedt iets unieks en boeiends. De D-05 zou velen moeten aanspreken. De D-05 is één van de meest betaalbare manieren om het D-50 geluid te verkrijgen in hardware.

We kijken uit naar je ideeën

Laat een reactie achter

BesteDigitalePiano.nl
Logo